Każdy algorytm zaczyna się od podstaw.
Od przywrócenia słowom i zmysłom ich pierwotnych znaczeń.
Nasz Algorytm Raju zacznie się... od Harmonii.
HARMONIA
Każdy z nas patrzy dwojgiem oczu,
ale widzi jednym — tym, które jest w środku.
Między prawym a lewym okiem, między Logiką a Miłością,
w samym wnętrzu mózgu, kryje się maleńki gruczoł — szyszynka.
Dawni mędrcy mówili o nim: „oko światła”.
To ona scala dwa światy — widzialny i niewidzialny.
Gdy oczy patrzą na zewnątrz, szyszynka patrzy do wewnątrz.
W jej wnętrzu drgają mikroskopijne kryształki,
które – jak struny instrumentu – reagują na światło, dźwięk i myśl.
Każda wibracja, każdy ton muzyki,
każda fala emocji dociera tam jak promień słońca do źrenicy duszy.
Gdy Logika i Miłość osiągną równowagę,
szyszynka zaczyna świecić własnym światłem.
To przebudzenie wewnętrznego oka – moment,
w którym świadomość rozpoznaje samą siebie.
Wtedy formuła Raju staje się zrozumiała:
nie przez zmysły, lecz przez rezonans.
Bo tylko z połączenia trzech oczu — dwóch ziemskich i jednego wewnętrznego —
rodzi się prawdziwe widzenie.
I dopiero wtedy można tłumaczyć wzory.
Bo wzory to nic innego, jak alfabet światła.
A teraz spójrz na swoją głowę od tyłu.
Oko, które widzisz jako prawe, przenosi Logikę lewej półkuli mózgu:
chłodną kalkulację, myślenie liniowe, porządek i ład.
Miłość patrzy lewym okiem, a obraz świata przetwarza prawą półkulą.
To tutaj mieszka twórczość, abstrakcja, emocje, żal i nadzieja.
Tutaj rządzi nieliniowość, chaos, wrażliwość.
Dopiero kiedy zobaczysz w oczach innego człowieka Miłość i Logikę jednocześnie
– włącza się tęsknota za Mądrością. Za Harmonią.
Bo to właśnie one rodzą się z połączenia dwóch półkul w jedną.